Dierenpaspoort coverbeest: de Egel
Dit artkel verscheen in DSK4-2019
Onze egel is één van de grotere insecteneters.
Hij heeft een gedrongen lichaam, een spitse kop en een kleine staart die hij verborgen houdt tussen de stekels.
De kop begint breed. maar loopt spits toe naar de donkere snuit, aan het uiteinde van de snuit bevinden zich tien paar neusharen.
De oren zijn klein en nauwelijks zichtbaar, de ogen zijn klein en zwart en staan zijwaarts in het gezicht.
De 36 tanden zijn primitief en weinig gespecialiseerd, de snijtanden in de onderkaak zijn groot, vrijwel plat en wijzen naar voren.
Een egel wordt met stekels geboren.
Gelukkig voor de moeder liggen deze zachte witte stekels nog plat onder een zeer dun huidlaagje dat na de geboorte opdroogt waardoor de stekels (ongeveer 100 stuks) zich
enigszins oprichten en hard worden.
Na 48 uur verschijnen de eerste donkere stekels en na een week zijn de weke witte stekels geheel vervangen door een dik pak van deze donkere en harde stekels.
Na drie weken zijn dit er al zo’n 2000.
Een egel van 3 jaar weegt ca. 1200 gram heeft ongeveer 6.000 stekels. De stekels zijn hol 2 -3 cm lang en 1 mm dik.
Onder de huid heeft de stekel een ronde verdikking waardoor de stekel bij een val van de egel niet naar binnen slaat. De structuur van de stekel zorgt er dus voor dat de egel zichzelf niet verwondt, de stekels veren voldoende mee om een klap op te vangen zonder te breken.
Van de zintuigen is vooral de reukzin heel goed ontwikkeld, hierdoor kan een egel insecten ruiken die zich drie centimeter onder de aarde bevinden.
De egel is ook in het bezit van het zogenaamde orgaan van Jacobson. Het is een extra zintuig dat tussen het gehemelte en de neusholte ligt In speciale cellen worden adem en speeksel op nieuwe geur- en smaakprikkels onderzocht waarna een enorme hoeveelheid speeksel wordt geproduceerd. Éénmaal hij de zintuiglijke ervaring heeft verwerkt
spuugt hij het speeksel op zijn rug terwijl hij zich n de vreemdste bochten wringt.
De egels beschikken over een uitstekend gehoor, de ogen daarentegen zijn slechter ontwikkeld hij is zelfs bijziende.
De sporen van egels zijn gemakkelijk te herkennen.
Vijanden van onze egels
De belangrijkste natuurlijke vijanden zijn de das, bunzing, boommarter, vos en honden.
Jaarlijks worden in onze opvang verschillende egels binnengebracht die gebeten werden door een hond.
De wellicht grootste bedreiging is spijtig genoeg de mens. Jaarlijks worden duizenden egels gedood doordat ze vast komen te zitten in een omheining, maar ook in het verkeer en door slakken- en landbouwgif.
De levensverwachting is 4 tot 7 jaar met een maximum tot 10 jaar maar helaas haalt 60% het tweede levensjaar niet.
Onze dierenarts verzorgt een hondenbeet.